بررسی ارتباط متقابل برخی گونه های شاخص مرتعی منطقة ساوجبلاغ با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک با استفاده از روش های تجزیه و تحلیل چندمتغیره

هدف از این تحقیق بررسی روابط پوشش گیاهی با خصوصیات محیطی، به ویژه خصوصیات خاک، و تعیین مهم ترین خصوصیات خاکی مؤثر در تغییرات کمّی گیاهی در تیپ های مختلف است. منطقة مورد مطالعه در مراتع ساوجبلاغ در غرب استان تهران واقع شده است. پس از بازدید صحرایی، چهار تیپ پوشش گیاهی شاخص انتخاب شد و در هر تیپ به روش تصادفی – سیستماتیک از خاک و پوشش گیاهی نمونه برداری شد. پارامترهای نمونه برداری از پوشش شامل درصد تاج پوشش و تراکم گیاهان موجود در منطقه است. به تفکیک مرز افق ها از دو عمق 0 ـ 10 و 10 ـ 30 سانتی متری خاک نمونه برداری شد. از فاکتورهای خاکیْ بافت درصد آهک، هدایت الکتریکی، مادة آلی، درصد سنگریزه، نیتروژن، فسفر، و پتاسیم تبادلی اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از روش های آماری تجزیة واریانس، رگرسیون چندمتغیره، و تجزیة مؤلفه های اصلی به کمک نرم افزار spss استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد عوامل خاکی در تغییرات پوشش گیاهی تأثیر عمده ای دارد؛ هرچند این تأثیرات صد در صد نیست؛ به طوری که در تیپ های مورد مطالعه مادة آلی، درصد شن، و هدایت الکتریکی به ترتیب بیشترین رابطه را با گونه های گیاهی مورد مطالعه داشتند. نتایج تجزیة مؤلفه های اصلی با نتایج آنالیز واریانس تقریباً مشابه است و به طور کلی چهار گروه اکولوژیکی تفکیک شد.